کد مطلب:173167 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:166

لعن بر دودمان اموی
قرآن كریم كتاب هدایت انسان ها است. در این قسمت، نظر بعضی از مفسرین را در ذیل این آیه ذكر می كنیم:

(و اذا قلنا لك ان ربك أحاط بالناس و ما جعلنا الرویا التی أریناك الا فتنة للناس و الشجرة الملعونة فی القرآن و نخوفهم فما یزیدهم الا طغیانا كبیرا)؛ [1] ای پیامبر آن رؤیایی كه به تو نشان دادیم قطعا برای آزمایش مردم بود و هم چنین شجره ملعونه كه در قرآن ذكر كرده ایم. ما آن ها را بیم داده انذار می كنیم اما جز طغیان عظیم چیزی بر آن ها نمی افزاید.

بعضی از مفسران شیعه و اهل سنت در تفسیر این آیه ی شریف اظهار داشته اند كه منظور از «رؤیا» در این آیه، مربوط به جریانی است كه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در خواب دید میمون هایی از منبر او بالا می روند و پایین می آیند و بسیار از این مسأله ناراحت شد... بعد از این دیده نشد كه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در جمعی بخندد تا آن كه رحلت فرمود. [2] .

بر اساس آن چه از روایات و تفاسیر به دست می آید، از بنی امیه به عنوان یك شجره ی خبیثه ای یاد می گردد كه از رحمت الهی دور بوده و مورد لعن خداوند قرار گرفته اند.

رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم در رابطه با بنی امیه فرمود:

اذا بلغت بنو امیة اربعین اتخذوا عباد الله خولا و مالا و مال الله نحلا و كتاب الله دغلا؛ [3] .

هنگامی كه بنی امیه به چهل نفر برسند، بندگان خدا را برده و مال خدا را چپاول و كتاب خدا را وسیله ی سوء استفاده قرار می دهند.

امام علی علیه السلام در معرفی دودمان بنی امیه، فرمود:

لكل شی ء آفة و آفة الدین بنو أمیة؛ [4] هر چیزی را آفتی است و (نابود كننده و) آفت دین (مبین اسلام)، خاندان امیه است.



[1] اسراء «17» آيه ي 60.

[2] الغدير، ج 9، ص 252.

اين روايت را فخر رازي در تفسير كبير و مفسر معروف اهل تسنن، قرطبي در تفسير الجامع نقل كرده اند. مرحوم فيض كاشاني رحمه الله در تفسير صافي مي نويسد: «سهل بن سعيد عن ابيه: رؤيا رآها النبي صلي الله عليه و آله و سلم في منامه ان قرودا تصعد منبره و تنزل فسائه ذلك واغتم به و قال انه صلي الله عليه و آله و سلم لم يسمع بعد ذلك ضاحكا حتي مات»؛ سهل بن سعيد از پدرش نقل مي كند كه پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم در خواب مشاهده كرد كه بوزينه هايي بر منبر حضرت بالا و پائين مي روند و جست و خيز مي كنند. پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم از اين موضوع ناراحت شد و غم و اندوه او را گرفت و بعد از آن خنده به چهره مبارك پيامبر ديده نشد تا اين كه از دنيا رحلت فرمود. (مجمع البيان، ج 6، ص 424).

لازم به ذكر است كه تعبير «رؤيا» در اين آيه ي شريف، به اين خواب، يكي از سه وجهي است است كه مفسرين براي «رؤيا» در اين آيه ذكر كرده اند، كه علاقمندان مي توانند به كتب تفسير مراجعه نمايند. ر.ك: تفسير نمونه، ج 12، ذيل آيه ي مورد بحث، ص 171 به بعد.

[3] الغدير، ج 9، ص 252.

[4] كنزالعمال، ج 14، ص 87؛ العلل، ابن حنبل، ج 3، ص 455.